مقاله در مورد عفونت بیمارستانی
بیماری عفونی که بعد از بستری شدن
در بیمارستان یا پس از تولد در بیمارستان
در فرد ایجاد می شود بطوریکه فرد قبل از
بستری شدن یا تولد به آن آلوده نبوده و در
دوره نهفته آن بیماری نیز به سر نمی برده
است، عفونت بیمارستانی نامیده می شود.
از آنجا که دوره نهفته بیماری به طور متوسط ۲-۳
روز است، بنابراین عفونت های بیمارستانی
بعد از ۴۸ ساعت یا ۷۲ ساعت اول بستری شدن
در بیمارستان خود را نشان می دهند و بیماری
عفونی که قبل از ۴۸ ساعت از بستری شدن
علائم آن آشکار شود، معمولا جزء عفونت های
بیمارستانی محسوب نمی شود. عفونت بیمارستانی
یکی از دلایل اصلی مرگ و همچنین افزایش دوران
نقاهت می باشد. بر اساس تحقیقی که سازمان
بهداشت جهانی در ۵۵ بیمارستان در ۱۴ کشور
به انجام رسانده نشان میدهد که میانگین
۸٫۶ % از بیماران بستری شده مبتلا به عفونت
بیمارستانی شده اند. معمولا میکروب های عامل
عفونت های بیمارستانی به درمان مقاومند.
عوامل بیماریزای شایع مولد عفونت های بیمارستانی
باکتری ها
اصولا هر نژادی از باکتری های موجود
در بیمارستان می تواند موجب عفونت بیمارستانی
شود ولی شایع ترین باکتری های مولد عفونت های
بیمارستانی، انتروباکتریاسه های فرصت طلب هستند
به خصوص E. coli که در روده انسان زندگی می کند
و می تواند در صورت انتقال به مناطق استریل بدن
باعث عفونت شود. استافیلوکوک اورئوس
( در سطح پوست ۲۰ % افراد بالغ زندگی می کند
و در شرایط مناسب می تواند باعث عفونت زخم های
جراحی یا عفونت ریه شود. سودوموناس آئروژینوزا
در بدن ۵ افراد بالغ به طور معمول زندگی می کند.
در آب و محیط های مرطوب مثل آب مقطر یا لوله های
مرطوب دستگاه تنفس مصنوعی به راحتی تکثیر می یابد
و هنگام استفاده از آب با ابزار آلوده می تواند در افراد
با نقص سیستم ایمنی باعث عفونت های وخیم و کشنده
شود، به خصوص به راحتی در بین بیماران بخش سوختگی
انتقال می یابد و باعث مرگ و میر بسیاری
در این بخش می شود.